แทบทุกครั้งที่ออกบรรยายแล้วพูดถึง

“เงินสำรอง”

ว่า ต้องเตรียมไว้อย่างน้อยๆ ก็ให้พอใช้ซัก 3 เดือน

มักจะไม่มีสัญญาณตอบรับจากผู้ฟังเท่าไร
มองเข้าไปที่ตา ดูภาษากายที่ตอบรับ ก็พอรู้ว่า…

“รู้แหละว่าสำคัญ แต่คงไม่ซีเรียสมั๊ง”

“มันคงไม่เกิดกับเราหรอก”

“รีบๆ ข้ามไปได้มั๊ย พูดเรื่องลงทุนซะที”

อยากให้ลองอ่านกระทู้นี้ดูนะครับ http://pantip.com/topic/33397815
อ่านคอมเม้นต์ในกระทู้ด้วย… ในที่นี้ผมขออนุญาตตัดมาให้อ่านบางส่วน


[testimonial author=”โพสโดยเจ้าของกระทู้ คุณ Castle on the cloud”]

เหมือนสายฟ้าฟาดเปรี้ยงลงกลางหัว บริษัทบอกไม่ต้องมาทำงานแล้ว T-T

บริษัทผลิตชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์ ยี่ห้อดัง แจ้งว่า order ส่งออกลดลงมาก
Subcontract ให้ออกหมด พนักงานประจำจ่าย 70 % ไปก่อน 1 เดือน ให้พักผ่อน + หาลู่ทางอาชีพต่อไป

[/testimonial]

[testimonial author=”ความคิดเห็นที่ 2″]

เพื่อนเรา 2 คนก็เพิ่งได้แพคเกจมาเมื่อ 2-3 เดือนก่อน (บริษัทยา) กำลังหางานอยู่เหมือนกัน 

ช่วงนี้พวกบริษัทข้ามชาติลดคนเป็นว่าเล่น ปีที่แล้วลดแล้ว  กลางปีนี้มีแพลนจะลดอีก เครียดแทน..
เป็นกำลังใจให้.. สู้ๆ นะคะ

[/testimonial]

[testimonial author=”ความคิดเห็นที่ 8″]

2 ปีก่อนบริษัทผมก็มีให้แพคเกจจ้างพนง.ออกครับ
ผมนี่รีบเข้าไปบอกหัวหน้าเลย ว่าขอเป็น volunteer เอง ทั้งที่หัวหน้าก็คะยั้นคะยอให้อยู่ต่อ
แต่เพราะความอยากได้เงินก้อน + อยากหาอะไรใหม่ๆ ทำ
เลยบอกแกว่าผมหมดไฟแล้ว จนในที่สุดก็สมใจอยากได้จ้างออกจริงๆ ก็ได้เงินก้อนมา 12 เดือน

พอออกมาก็ไปรับเงินว่างงานจากกรมแรงงานอีก 6 เดือน เดือนละ 7500 บาท
ตอนนี้นั่งเล่นหุ้นอยู่บ้าน พอมาเดือนสองเดือนนี้ เริ่มรู้สึกอยากกลับไปทำงานใหม่แล้ว
เสียตังแทบจะทุกวัน คิดแล้วก็ยังสงสัยว่า คิดถูกรึเปล่าที่ออกมา

[/testimonial]

[testimonial author=”ความคิดเห็นที่ 12″]

เพื่อนทำอุตสาหกรรมยายยนต์ สิ้นเดือนนี้ลดคนงานรายวันลง 300 คน

[/testimonial]

[testimonial author=”ความคิดเห็นที่ 28″]

หาลู่ทางเลยค่ะ อย่ามัวไปนึกน้อยใจวาสนาอยู่ เราก็เคยถูกเลิกจ้าง 2 ครั้งด้วยไม่ใช่ครั้งเดียว

ตอนแรกก็คิดว่าทำไมต้องเป็นเรา แต่ผ่านมาตอนนี้ 2 ปีกว่าๆแล้ว ไม่ได้กลับไปทำงานประจำ
ค้าขายก่อกๆแก่กๆ มีความสุขดี เงินได้น้อยกว่าตอนทำงานเยอะ แต่สบายใจกว่า
คิดซะว่า ออกไปเจออะไรใหม่ๆ นอกเหนือจาก comfort zone
สู้ๆค่ะ ชีวิตไม่สิ้น ก็ดิ้นกันไป

คนเราไม่ปล่อยให้ตัวเองอดตายหรอกค่ะ ต้องลูกฮึดเท่านั้น ที่จะพาเราฝ่าปัญหาไปได้ สู้ๆค่ะ

[/testimonial]

[testimonial author=”ความคิดเห็นที่ 107″]

ผมก็เพิ่งโดนเมื่อเดือนที่เเล้วครับ
เริ่มงานตอนพฤศจิกา พอถึงเดือนกุมภา มีจดหมายเซ็นลงมาบอกว่าผ่านโปรเเล้ว ได้บรรจุเเล้ว

หลังจากนั้นห้าวัน เจ้านายลงมาคุยบอก คงต้องเลิกจ้างเนื่องจากธุรกิจไม่ค่อยดี ให้ออกได้เลย
ให้เงินชดเชยมาเดือนเดียว เเถมเอาค่าชดเชยประกันสังคมไม่ได้ด้วย เนื่องจากบริษัทสมทบจ่ายไม่ถึงหกเดือน

สู้ต่อไปครับ

[/testimonial]

[testimonial author=”ความคิดเห็นที่ 108″]

บริษัทของผมก็เช่นกันครับ ตอนนี้ให้ปลดคนงานรายวันออก
เนื่องจากบริษัทขาดทุน และอาจจะปลดพนักงานประจำอีกถ้าหากผลกำไรไม่กระเตื้อง
อีกไม่นานผมคงจะมีชะตากรรมเดียวกับ จขกท. เห้อออ 

[/testimonial]


จะเห็นว่า แม้มันจะเกิดน้อย แต่ก็เกิดเรื่อยๆ

การประมาทไม่เตรียม “ภูมิคุ้มกัน” อะไรไว้เลย
มักเป็น ประตู ไปสู่ปัญหาอื่นๆ อีกมากมาย โดยเฉพาะปัญหา “หนี้สิน”
เพราะข้าวยังต้องกิน บ้านยังต้องเช่า/ผ่อน ลูกยังต้องเรียน

จะตัดสินใจแก้ปัญหาอะไรก็ ทำไม่ได้ดี
เพราะไฟลนก้นอยู่ อะไรมาก็คว้าๆ ไว้ก่อน
หนี้บางก้อน เกิดช่วงนี้ ต้องตามแก้กันอีกยาว

เตรียมไว้เถอะครับ!

นอกจากเงินสำรองก็ยังมีภูมิคุ้มกันอีกหลายอย่าง
การมีรายได้หลายทางมากกว่าแค่เงินเดือนก็ดี
หรือ การทำตัวเองให้มีศักยภาพ มีคุณค่าก็ดี
เป็นสิ่งที่ต้องทำควบคู่กันไปครับ

ตกงานน่ะ ตกได้
แต่อย่าทิ้งแผลให้ตัวเองเยอะ
ล้มแล้วจะได้เจ็บไม่มาก และลุกขึ้นได้เร็ว!

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here